کرانیو ساکرال تراپی دقیقا چیست؟
کرانیو ساکرال تراپی یک روش ملایم و قدرتمند است که برای شرایط مختلف مفید است، شرایطی مثل سردرد، درد مزمن، شرایط سینوسی، اضطراب و …
پیش زمینه
متخصص بیماری های استخوانی، دکتر ویلیام ساترلند، مدلی که ما به عنوان کرانیو ساکرال تراپی می شناسیم را در دهه ی ۱۹۳۰ گسترش داد، او متوجه شد که کوچک ترین درجه ی حرکت طناب جمجمه ای سبب نفس کشیدن و حرکت کردن می شود، همچنین متوجه شد که این حرکت در رابطه با بافت ها و مایع مغزی نخاعی در سیستم عصبی مرکزی و غشاهای اطراف سیستم عصبی مرکزی و استخوان خاجی لگن رخ می دهد.
سیستم کرانیو ساکرال شامل ساختارهای سیستم عصبی مرکزی شامل جمجمه، طناب جمجمه، مایع مغزی نخاعی، غشاهای مغز و مهره ها، نخاع واستخوان خاجی لگن می باشد. سیستم کرانیو ساکرال به سیستم عضلانی اسکلتی به وسیله سیستم عروقی، ارتباط دارد و همچنین با سیستم عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک هم ارتباط دارد. آسیب های روانی در هر جایی در بدن ممکن است بر سیستم کرانیو ساکرال تأثیر بگذارد و همچنین ضربه روحی مانع جابه جایی و حرکت عادی پالس مایعات می شود.
اعتقاد بر این است که ریتم طبیعی را می توان با هر نوع ضربه روحی، از جمله آسیب هنگام تولد، آسیب های دوران کودکی، آسیب های حرکتی تکراری، تصادفات اتومبیل، حوادث ناگهانی، آسیب ها و حتی حوادث استرس زا قطع کرد. کرانیوساکرال تراپی از مجموعه ای از تکنیک های ملایم برای حذف بلوک ها و بازگرداندن حرکت ظریف یا به اصطلاح پالس در سیستم عصبی مرکزی استفاده می کند. کرانیو ساکرال تراپی از فشار بی رویه دیجیتال استفاده می کند و شامل درمان دستی نیست. فشار مورد استفاده در کرانیو ساکرالتراپی بسیار سبک است، حدود ۵ گرم فشار یا کمتر به اندازه ی وزن نیکل.
در طی جلسه ی کرانیو ساکرال تراپی، درمانگر ممکن است اندام و رباط را حرکت دهد؛ لگن ها و شانه ها را چک کنید; جمجمه را احساس کنید، استخوان خاجی لگن و ستون فقرات را احساس کنید تا بتوانید محدودیت های احتمالی را پیدا کنید. یک عنصر کلیدی برای انجام کرانیو ساکرالتراپی ، توانایی احساس ریتم های ظریف و یا عدم وجود آن در سیستم عصبی مرکزی و همچنین پالس های بدن است. درمانگران باید قادر به شناسایی ویژگی های پالس ریتمیک جمجمه باشند که شامل میزان تقارن (سمت به سمت)، دامنه یا “انرژی” پالس میباشد. ارزیابی پالس های بدن را می توان در پاها، ران، مفصل ASIS، استخوان خاجی لگن ، دیافراگم، شانه ها و سر انجام داد.
علاوه بر ارزیابی پالس های بدن، یکی دیگر از جنبه های ارزیابی درکرانیو ساکرال تراپی، این است که از سه دیافراگم اصلی: شامل ورودی قفسه سینه در بالای قفسه سینه (بین C7 و اتصالات سنتنوکلروکوری) ;دیافراگم تنفسی (بین T12 و L1 ، L2 و L3 ) و دیافراگم لگن (ستون فقرات کمری و تماس قدامی بالاتر از استخوان های شکمی است). این ارزیابی ها اجازه می دهد تا درمانگر محدودیت هایی را که در بدن قرار دارد شناسائی کند و از آن ها استفاده کنند. درمانگران کرانیو ساکرال ممکن است از کشش ملایم فشرده (نگهداری)، تکنیک های “باز کردن”، فشرده سازی و فشردن دکمه ها، بالابرها و همچنان القاء موضعی برای محدود کردن آزادی استفاده کنند.
همچنین درکرانیو ساکرالتراپی مهم است که درمانگر با آناتومی سیستم عصبی مرکزی آشنا باشد. آنها باید قادر به شناسایی استخوان های جمجمه ای (استخوان پیشانی، پاریتال، گوش، قوزک، اسفنوئید واستخوان گیجگاه)، مهره ها و استخوان خاجی لگن باشند. همچنین مهم است که قادر به شناسایی و تعین موقعیت نخاع جمجمهای باشیم: اسکوموال، لامبوودیال، کرونال، شفنفرونتال، ساژیتال، اسپنوتامپورال و اسیتیتومواستئید. همچنین آشنایی با مننژن ها (درا ماتر، آراکنوئید و پیاماتر)، و مکان های اتصال دوگانه: فرامن مگنوم، C2، C3 و کانال ساکرال ضروری است.
مزایای کرانیو ساکرال تراپی
کرانیو ساکرال تراپی نشان داده است که در درمان سردرد و میگرن، شرایط درد مزمن، سندرم خستگی مزمن اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، درد پس از جراحی، درد مفاصل گیجگاهی موثر می باشد. همچنین برای درد گردن، شرایط و فشار سینوسی، فشار گوش، سندرم روده تحریک پذیر در بزرگسالان و کولیک در کودکان، اضطراب و افسردگی در بزرگسالان، و همچنین بیش فعالی در کودکان بسیارتاثیر گذار است.
یک جلسه ی معمولی کرانیو ساکرال تراپی
یک جلسه کرانیو ساکرال تراپی پاسخ به آنچه که در بدن اتفاق می افتد برای هر مشتری متفاوت است، اما عناصر متعددی است که برای یک جلسه مشترک است:
به طور معمول یک جلسه با ارزیابی سه دیافراگم اصلی شروع می شود و سپس به بررسی پیشروی محدودیت ها در سراسر بدن، به ویژه گردن و استخوان خاجی لگن می رسد.
- درمانگر ممکن است با ارزیابی قفسه سینه بالا،بصورتی که دست چپ را بر بر روی گردن و دست راست را بر روی جناغ نگه دارد و با استفاده از یک فشار ملایم، حرکت های میکرو متر را احساس کند و مشتری در همین حین نفس می کشد تا مشخص شود که آیا انحرافی در یک طرف یا هر دو طرف بدن وجود دارد یا خیر.
- در مرحله ی بعد درمانگر ممکن است رگ های خونی را حرکت دهد تا دیافراگم تنفسی را ارزیابی کند، سپس به آرامی با هدف تحرک در دنده ها، از طرف مقابل بکشید همچنین نگه داشتن دیافراگم برای رها کردن عروق شبکه ی خورشیدی ممکن است مورد نیاز باشد. هنگامی که رباط کلاسیک تحرک پذیر است ممکن است درمانگر به سراغ شانه ها برود و شانه ها را با فشار ملایم بر روی یک یا هر دو طرف بدن باز کند.
- نگه داشتن ملایم دست بر روی ساق یک پا در زیر بدن و نه داشتن دست دیگر روی پایین شکم اجازه می دهد تا درمانگر دیافراگم پایین را ارزیابی کند. اگر محدودیت در این دیافراگم تشخیص داده شود، کشش ملایم بر روی استخوان های ایلایک و یا استخوان خاجی لگن ممکن است برای آزاد کردن محدودیت استفاده شود.
- پاها را برای ارزیابی پالس نگه دارید برای تعیین اینکه آیا حتی پالس ها وجود دارد یا خیر، درمانگر ممکن است به کشش ملایم پاها بپردازد تا محدودیت ها را کاهش دهد و گردش خون را در پاها افزایش دهد.
- درمانگر به سمت سر حرکت می کند تا حرکات ملایم انجام دهد و بستگی های جمجه را آزادکند. کشش گوش ها فشار را در استخوان های جلو باز می کند، فشار ملایم بر روی شقیقه اسپنوز را آزاد می کند، فشار انگشت کوچک بر روی صورت در کنار بینی باعث کاهش فشار سینوسی می شود و فشار ملایم به کمر باعث کاهش درد TMJ می شود و فشار انگشت شصتی روی بستگی های شقیقه آنها را آزاد کنید. تنش در گردن می تواند با استفاده از کشش ملایم و لغزیدن سر، گردن و شانه ها کاهش یابد. القا ی نقطه ای بر روی استخوان پس سر ممکن است گردن و استخوان خاجی لگن را آزاد کند.
- جلسه معمولا با نگه داشتن گردن و استخوان خاجی لگن به پایان می رسد.
این روش بسیار آرامش بخش است، تا حدودی به این دلیل که بسیار ملایم است و فشار بسیار سبک است و همچنین بخشی به این دلیل است که روی سیستم عصبی تاثیر قدرتمندی می گذارد.
منع مصرف
در حالی که فشار مورد استفاده در کرانیو ساکرال تراپی بسیار سبک است و کیفیت آن بسیار ملایم است، هنوز موارد منع مصرف وجود دارد. هر گونه آسیب مغزی اخیر مانند خونریزی مغزی، آنوریسم، سکته مغزی، ضربه مغزی یا ضربه ی روحی، کرانیو ساکرال تراپی را منع می کند. حوادثی که روی ستون فقرات تاثیر می گذارند (مانند درد در هنگام زایمان) یا شکستگی جمجمه، مهره ها یا دنده ها، قبل از اینکه به طور کامل مداوا شوند سبب منع کرانیو ساکرال تراپی می شود.
مطالعات نشان داده است که کرانیو ساکرال تراپی بر روی بخش های مختلف درد مزمن مانند سندرم خستگی مزمن، درد گردن، سردرد و میگرن بسیار موثر است. در یک مطالعه با استفاده از کرانیو ساکرال تراپی برای درمان درد گردن، کاهش درد در گروهی که تحت درمان بودند، تا ۵۰% معنی دار بود.
سوالاتی در مورد اعتبار کرانیوساکرالتراپی وجود دارد، و تحقیقات بیشتری باید انجام شود تا دقیقا مشخص شود که چرا و چگونه کار می کند. همچنین در مورد اعتبار “پالس” مایع مغزی جمجمه ای که به تئوری کرانیو ساکرال تراپی مربوط می شود، بحث صورت می گیرد، و پیرامون اینکه پالس قابل اندازه گیری نیست و به احساس درمانگر مربوط می شود سوال وجود دارد. آناتومیست ها استدلال می کنند که استخوان جمجمه در بزرگسالان با هم ترکیب شده اند و بنابراین هیچ حرکتی ندارند. با وجودی که در مورد اعتبارکرانیو ساکرال تراپی شک و تردید وجود دارد، اثبات شده که این روش در کاهش درد، اضطراب و استرس در شرایط مختلف تاثیر دارد.
کرانیو ساکرال تراپی یک روش ملایم و قدرتمند است که برای شرایط مختلف مفید است. اما این روش نیاز به آموزش پیشرفته دارد، زیرا این امر شامل استفاده بسیار خاص از تکنیک های بسیار ملایم است که وقتی به درستی اعمال می شود، می تواند نتایج بسیار قابل توجهی تولید کند.